Dysplazja stawu biodrowego u psów - przyczyny, objawy i leczenie

W artykule wyjaśniamy, czym dokładnie jest dysplazja, jakie są jej przyczyny, objawy oraz możliwości leczenia i profilaktyki. Dzięki temu łatwiej będzie Ci rozpoznać pierwsze symptomy i zadbać o zdrowie swojego pupila.

Czym jest dysplazja stawu biodrowego u psów?

Dysplazja stawu biodrowego to wada rozwojowa polegająca na nieprawidłowym dopasowaniu głowy kości udowej do panewki miednicy. Prawidłowo zbudowany staw działa jak dobrze dopasowany zawias – umożliwia płynny ruch i przenoszenie obciążeń. W przypadku dysplazji powierzchnie stawowe nie pasują do siebie idealnie, co prowadzi do tarcia, mikrourazów i stopniowego uszkadzania chrząstki.

Najczęściej schorzenie rozwija się u psów dużych i szybko rosnących ras, takich jak owczarki niemieckie, labradory czy rottweilery. Nie oznacza to jednak, że mniejsze psy są całkowicie wolne od ryzyka – u nich także zdarzają się przypadki dysplazji, choć zdecydowanie rzadziej.

Na rozwój choroby ogromny wpływ ma genetyka, ale środowisko odgrywa równie istotną rolę. Nadmierna masa ciała, niewłaściwa dieta czy nieodpowiednia aktywność fizyczna mogą nasilać objawy i przyspieszać rozwój zmian zwyrodnieniowych.

Nieleczona dysplazja prowadzi do postępującej deformacji stawu, rozwoju bolesnej choroby zwyrodnieniowej i znacznego obniżenia jakości życia psa. Dlatego tak ważna jest regularna profilaktyka oraz szybkie reagowanie na pierwsze niepokojące symptomy.

Przeczytaj na blogu: Zwyrodnienie stawów u psa - przyczyny, objawy, leczenie

Jakie są czynniki wpływające na występowanie dysplazji stawów u psa?

Dysplazja stawu biodrowego jest wynikiem współdziałania czynników genetycznych i środowiskowych. Dziedziczenie odgrywa dużą rolę – jeśli w rodowodzie psa występowały przypadki tego schorzenia, ryzyko dolegliwości u potomstwa znacząco wzrasta. Szacuje się, że nawet połowa przypadków ma podłoże genetyczne.

VET EXPERT ARTHROVET - preparat na stawy dla psów i kotów

Środowisko może jednak łagodzić lub nasilać przebieg choroby. Do kluczowych czynników zalicza się:

• dieta – zbyt kaloryczne posiłki prowadzące do szybkiego wzrostu lub nadwagi obciążają stawy, a niedobory składników mineralnych zaburzają prawidłowy rozwój układu kostnego,
• masa ciała – każdy dodatkowy kilogram zwiększa nacisk na biodra,
• aktywność fizyczna – zarówno nadmiar intensywnych ćwiczeń w okresie wzrostu, jak i ich niedobór mogą szkodzić,
• suplementacja – odpowiednio dobrane preparaty wspierają chrząstkę stawową i działają ochronnie,
• opieka profilaktyczna – regularne badania u lekarza weterynarii pozwalają wykryć pierwsze zmiany, zanim dojdzie do zaawansowanych zwyrodnień.

Właściwe zarządzanie tymi czynnikami nie zawsze zapobiega chorobie, ale może znacząco złagodzić jej przebieg i opóźnić pojawienie się poważnych objawów.

Przeczytaj na blogu: Jak odchudzić psa - jak poradzić sobie z nadwagą i otyłością u psa?

Jakie rasy psów są najbardziej narażone na dysplazję stawu biodrowego?

Największe ryzyko dotyczy psów dużych i olbrzymich ras, w przypadku których szybki wzrost i duża masa ciała stanowią obciążenie dla stawów. Do szczególnie predysponowanych zalicza się:

• owczarki niemieckie,
• labradory retrievery,
• rottweilery,
• golden retrievery,
• bernardyny,
• dogi niemieckie.

U psów tych ras szczególnie ważna jest kontrola masy ciała, odpowiednio dobrana dieta oraz regularne badania profilaktyczne, które pozwalają wykryć nieprawidłowości na wczesnym etapie.

Przeczytaj na blogu: Jak wzmocnić i dbać o stawy psa?

Jakie są objawy dysplazji stawu biodrowego u psa?

Pierwsze objawy pojawiają się często już w wieku kilku miesięcy, ale bywa, że choroba ujawnia się dopiero w dorosłości. Najczęściej właściciele zauważają:

• kulawiznę, nasilającą się po dłuższym wysiłku,
• sztywność stawów po odpoczynku,
• trudności ze wstawaniem lub wskakiwaniem,
• szybkie męczenie się podczas spacerów,
• ból przy dotykaniu okolic bioder,
• ograniczony zakres ruchów.

W zaawansowanych przypadkach może dojść do widocznych deformacji stawu i zaniku mięśni kończyn tylnych. Objawy bywają zmienne – czasem nasilają się w okresach większej aktywności, innym razem w chłodniejsze dni.

JOINTS & MOBILITY

Jak przebiega diagnostyka dysplazji stawu biodrowego u psów?

Proces diagnostyczny zaczyna się od badania klinicznego przeprowadzanego przez lekarza weterynarii. Ocenia on sposób poruszania się psa, zakres ruchomości stawów i reakcję na ucisk w okolicach bioder.

Kluczowym narzędziem są jednak zdjęcia rentgenowskie, które pozwalają ocenić kształt panewki i głowy kości udowej. W niektórych przypadkach wykonuje się dodatkowe testy, takie jak próba Ortolaniego czy próba Barlowa, które pomagają wykryć niestabilność stawu.

Wczesna diagnostyka ma ogromne znaczenie – pozwala wdrożyć działania profilaktyczne lub leczenie, zanim dojdzie do poważnych zmian zwyrodnieniowych.

Jakie są metody leczenia dysplazji stawu biodrowego u psów?

Sposób leczenia zależy od wieku psa, stopnia zaawansowania choroby i nasilenia objawów. Można wyróżnić dwa główne podejścia.

1. Leczenie zachowawcze – jest stosowane w łagodniejszych przypadkach i obejmuje:

• utrzymywanie prawidłowej masy ciała,
• zbilansowaną dietę,
• suplementację wspierającą chrząstkę stawową,
• fizjoterapię i hydroterapię,
• odpowiednio dobraną aktywność fizyczną.

2. Leczenie chirurgiczne – zalecane w bardziej zaawansowanych przypadkach. Do najczęściej wykonywanych zabiegów należą m.in. osteotomia miednicy, pektinektomia czy endoprotezoplastyka stawu biodrowego. Celem operacji jest poprawa biomechaniki stawu i zmniejszenie bólu.

Decyzję o wyborze metody podejmuje lekarz weterynarii na podstawie szczegółowych badań klinicznych i obrazowych.

VET EXPERT ARTHROVET COLLAGEN - preparat z kolagenem na stawy dla psów i kotów

Jakie są możliwości rehabilitacji i suplementacji dla psów z dysplazją stawu biodrowego?

Rehabilitacja odgrywa kluczową rolę w poprawie jakości życia psów z dysplazją. Regularne sesje fizjoterapii pomagają utrzymać sprawność i ograniczyć ból. Stosuje się m.in.:

• ćwiczenia rozciągające i wzmacniające,
• kontrolowane spacery,
• hydroterapię,
• masaże i techniki manualne.

Równolegle stosuje się suplementację. Najczęściej wykorzystuje się preparaty zawierające glukozaminę, chondroitynę oraz kwasy tłuszczowe omega-3. Połączenie rehabilitacji, suplementacji i odpowiedniego stylu życia psa pozwala znacząco opóźnić rozwój zmian zwyrodnieniowych i poprawić codzienny komfort czworonoga.