Pasożyty i robaki u kota – jak rozpoznać? Objawy i przyczyny

 

Pasożyty u kota to wyjątkowo niekomfortowa sytuacja dla zwierzęcia oraz spory problem dla opiekuna. Objawy infekcji pasożytniczej u kotów są trudne do rozpoznania, ponieważ mogą przypominać wiele innych schorzeń.

Dowiedz się, na jakie zachowanie kota należy zwrócić uwagę, jakie są najczęściej występujące rodzaje pasożytów oraz jak pomóc zwierzęciu.

Pasożyty u kota – jakie może mieć?

Pasożyty u kotów mogą występować pod różnymi postaciami. Na ogół są to organizmy przypominające robaki (na przykład glista kocia, tasiemce) lub jednokomórkowe (isospora, giardia, toskoplazma).

Glista kocia to najczęściej występujący pasożyt. Zagnieżdża się w jelitach zwierzęcia. Dorosłe osobniki mają około 7-13 cm długości i są w kolorze kremowym. Glisty znoszą jaja, które następnie są wydalane wraz z kałem kota.

Zakażenie glistą następuje, kiedy kot zje jajeczka glisty lub gryzonia będącego nosicielem pasożyta. Z kolei kocięta mogą zarazić się glistą poprzez mleko matki.

Zakażenie glistami, nieleczone, może prowadzić do zablokowania jelit, co jest szczególnie groźne dla kociąt. Warto jednak zaznaczyć, że sam przebieg zakażenia zazwyczaj jest mniej gwałtowny, niż ma to miejsce w przypadku innych pasożytów.

Diagnoza odbywa się poprzez badanie próbek kału pod mikroskopem w celu stwierdzenia, czy znajdują się w nich jaja. Leczenie na ogół obejmuje farmakoterapię, poza tym na czas kuracji warto zapobiec wychodzeniu kota.

Tęgoryjce to kolejny często spotykany pasożyt żerujący na kotach. To cienkie, podłużne robaki o długości około 1.5 cm, które żyją w jelitach dorosłych zwierząt. Z powodu niewielkich rozmiarów zazwyczaj trudno dostrzec je w odchodach kota.

Dorosłe koty zazwyczaj zarażają się tęgoryjcami poprzez zjedzenie larw. U bardzo młodych kociąt do zakażenia dochodzi drogą laktogenną.

Po połknięciu larwy rozwijają się do postaci dorosłych pasożyta w jelicie cienkim kota. Larwy niektórych gatunków tęgoryjców przenikają przez skórę i drogą krwionośną, przez serce, a następnie płuca trafiają do jelita. Ostre zakażenie tęgoryjcami może prowadzić do anemii i być poważnym zagrożeniem dla zwierzęcia.

Przeczytaj na blogu: Choroby od kota – jakimi chorobami możesz zarazić się od kota?

Tasiemce mają długie, spłaszczone ciało. Składają się z maleńkiej główki i segmentów wypełnionych jajami.

Dorosły tasiemiec żyje w jelicie małym. Po tym, jak osiągnie dojrzałość, segmenty jego ciała zaczynają odpadać i są wydalane razem z odchodami. Poszczególne fragmenty są nieduże i mogą przypominać ziarenka ryżu lub sezamu.

Najczęściej koty zarażają się tasiemcami poprzez zjedzenie zakażonej pchły w trakcie czyszczenia futerka lub gryzonia będącego nosicielem.

Chociaż fragmenty tasiemca w odchodach kota mogą być niepokojące dla właściciela, sama infekcja rzadko ma poważny przebieg.

Pasożyty jednokomórkowe to:

  • Isospora   – to mikroskopijne organizmy wywołujące kokcydiozę u kotów. Najczęściej do zakażenia dochodzi podczas połknięcia dorosłych cyst znajdujących się w fekaliach. Pasożyt może wywołać silną biegunkę u kociąt,
  • Giardia – to pasożytniczy pierwotniak, który atakuje jelito cienkie u młodych kotów. Głównym objawem zakażenia jest biegunka,
  • Toksoplasma – do zarażenia dochodzi poprzez zjedzenie upolowanych przez koty ptaków lub gryzoni, a także przez zjedzenie surowego mięsa lub narządów zwierząt zawierających tkankowe postacie Toksoplasma. Siewcami oocyst są młode koty zarażone po raz pierwszy, u których występuje postać jelitowa. U dorosłych kotów pojawia się odporność, brak jest objawów klinicznych lub objawy są niespecyficzne.

Jakie są objawy pasożytów u kota?

Infekcje pasożytnicze wiążą się z licznymi, często nieswoistymi objawami. Zdarza się oczywiście, że postawienie diagnozy jest proste, a lekarzowi weterynarii wystarczy jedno spojrzenie na próbkę odchodów zwierzęcia. Niestety, na ogół stwierdzenie, co dolega kotu, wymaga przeprowadzenia większej liczby testów. Najczęstsze symptomy obejmują:

  • wymioty i biegunkę,
  • krztuszenie się, kaszel, problemy z oddychaniem,
  • intensywne wylizywanie okolic odbytu,
  • obniżony apetyt lub brak apetytu,
  • zmęczenie i apatię,
  • zmiany w wadze i wyglądzie sierści,
  • wysunięcie trzeciej powieki.

Jakie są najczęstsze przyczyny robaków u kota?

Kot może zarazić się pasożytami na wiele różnych sposobów. Najczęściej dzieje się to poprzez:

  • spożycie zanieczyszczonego pokarmu lub wody,
  • podczas polowania – koty wolno żyjące lub wychodzące często polują na ptaki lub gryzonie, które mogą być zakażone pasożytami,
  • kontakt z zarażonymi zwierzętami – bliski kontakt z zakażonym kotem, psem lub innym zwierzęciem (zwłaszcza w schronisku lub mieszkaniu, w którym żyje więcej zwierząt), może prowadzić do rozprzestrzenienia się choroby,
  • ekspozycja na skażone środowisko – spacery lub zabawy w otoczeniu, gdzie znajdują się odchody zwierząt zakażonych pasożytami, mogą prowadzić do infekcji,
  • pchły i kleszcze – te owady i pajęczaki mogą być nosicielami tasiemców oraz innych pasożytów,
  • mleko matki – zakażona kotka może zarazić kocięta pasożytami w trakcie karmienia.

Jak odrobaczyć kota?

Istnieją różne leki, pomocne w infekcjach pasożytniczych. Lekarz weterynarii może przepisać kotu:

  • tabletki,
  • pasty,
  • krople na skórę.

Sposób odrobaczenia kota powinien być dopasowany do rodzaju pasożytów, na które cierpi zwierzę. Zabieg warto przeprowadzać regularnie, tak aby uniknąć poważniejszych chorób.

Jak często należy przeprowadzać odrobaczanie kota?

Częstotliwość, z jaką należy odrobaczać kota, zależy od jego wieku, środowiska, w którym przebywa, wyników badania próbki kału oraz tego, czy Twój pupil jest wychodzący lub czy ma kontakt z innymi zwierzętami.

Dorosłe koty wychodzące powinny być odrobaczane co najmniej raz na trzy miesiące. U tych, które przebywają w domu z dziećmi lub osobami o obniżonej odporności zaleca się przeprowadzanie zabiegu nawet co miesiąc. 

Koty domowe wypuszczane sporadycznie – na przykład wyprowadzane na spacery – również powinny być odrobaczane co trzy miesiące.

W przypadku kociąt, które są bardziej narażone na zakażenie niektórymi rodzajami pasożytów, m.in. nicieniami, pierwsze odrobaczanie powinno przeprowadzić się jak najszybciej. Trzytygodniowe kocięta należy odrobaczać co dwa tygodnie, aż do momentu odsadzenia. Następne zabiegi należy przeprowadzać co miesiąc, dopóki kot nie ukończy pół roku.

 
Autor: Izabela Cupiał
Zoopsycholog, technik weterynarii, miłośniczka zwierząt i pasjonatka sportów kynologicznych. Prywatnie opiekunka dwóch przygarniętych kundelków: Mimi i Pongo oraz kotki - Chałki.